Blog Goed dat hulpverleners niet boven de wet staan!

Goed dat hulpverleners niet boven de wet staan!

Gepubliceerd op: 27 juni 2014

Er is in mijn eigenwijze ogen, nogal ongenuanceerde consternatie over het feit dat het Openbaar Ministerie een hulpverlener dagvaardt voor mishandeling van een omstander tijdens een incident. Vooral het feit dat de andere partij niet gedagvaard wordt is slecht gevallen. Handen af van hulpverleners! Met dat laatste ben ik het volledig eens, sterker nog:Handen af van iedereen!

Niemand mag een ander mishandelen. Daar zijn de meeste mensen het wel mee eens denk ik zo. En dat staat ook in het Wetboek van Strafrecht. En daar staat niet bij dat hulpverleners dat wel mogen. Of dat het wel mag als het slachtoffer een boef is. In datzelfde wetboek staat wel een ander artikel, noodweer(exces). Onder bepaalde omstandigheden kan men op grond daarvan worden vrijgesproken.

Bij mishandelingszaken is vaak sprake van een dunne scheidslijn tussen dader en slachtoffer. Meestal gaat er iets aan vooraf. (Toen ik nog op straat werkte kwam ik vaak bij vechtpartijen.  We haalden dan partijen uit elkaar en mijn collega sprak met de ene partij, ik met de andere. Daarna bespraken we het met elkaar. Heel vaak vonden we dan de de partij die wij gesproken hadde het slachtoffer was en die van de collega de dader).

Aan de politie de taak het op papier te zetten, aan justitie om het te beoordelen en aan de rechter om een uitspraak te doen. Heel veel zaken komen gelukkig niet bij de rechter (dan hadden die het nog drukker). Soms seponeert justitie omdat bijvoorbeeld blijkt dat beide partijen schuld hebben. Een andere keer  wegens gebrek aan bewijs. Of omdat schuldige al genoeg gestraft is omdat hij is geboeid, in cel heeft gezeten, gewond is geraakt enz. Of omdat er sprake is van noodweer. De andere partij kan daar overigens altijd bezwaar tegen aantekenen!

Verder wordt er bij de beoordeling van de zaak ook gekeken naar verleden van betrokkenen. Is het vaker gebeurd? Is er strafblad of voorwaardelijke straf?

Denkt het Openbaar Ministerie dat er sprake is van strafbaar feit, er geen/te weinig verlichtende omstandigheden zijn en er genoeg bewijs is, formuleren ze een eis en leggen ze het voor aan de rechter. Die mag een uitspraak formuleren.

Handen af van iedereen geldt ook voor hulpverleners. Het wetboek van Strafrecht ook. Is er dus sprake van bijvoorbeeld een, in ogen justitie, te bestraffen vorm van mishandeling dan komt zaak voor. Niets mis mee! En misschien “lacht de rechter justitie uit” en oordeelt vrijspraak. Of zegt rechter dat andere partij ook voor (had moeten) moet komen. Misschien ook niet en oordeelt de rechter dat er sprake was van een strafbaar feit. Het recht moet zijn loop hebben, ook voor hulpverleners. Anders krijgen we selectieve justitie. Dat willen we toch ook niet?

Auteur: Andre van Wingerden http://andreroeptwat.wordpress.com



Mail de redactie


Instagram