Blog Politie Biertje met een hapje centralist

Biertje met een hapje centralist

Gepubliceerd op: 02 augustus 2016

Geschreven door André van Wingerden, 112-centralist op de meldkamer in Dordrecht.

Meldkamer politie, wat is het adres van het noodgeval? Ja je spreekt met een collega in eigen tijd. Ik zit achter een paar gasten aan die zojuist een fiets probeerden te pikken. Ik heb ze aangesproken en de fiets hebben ze inmiddels ergens neergegooid. Ze lopen nu weg richting de Toulonselaan.

Toulonselaan zeg je? dat is hier voor de deur, ik kom er gelijk aan. Ik gooide mijn koptelefoon op tafel en rende zo de voordeur uit in de richting waar de verdachten aan moesten komen en ja daar liepen 2 gasten die wel aan het signalement voldeden. Ik zag de personen mijn richting uitkijken en riep: “Stop politie” en guess what…….ze stopten Ik pakte met beide handen een persoon beet en voelde me echt een veldwachter die 2 boeven opbracht  Ik zag inmiddels nog iemand aankomen en dat bleek de collega die had gebeld te zijn. Die nam een van de personen “over” en zei dat dat inderdaad de goede waren. We deelden de personen mede dat ze waren aangehouden, dat ze niet tot antwoorden verplichtwaren en dat ze recht op een advocaat hadden. Via de portofoon die ik inderhaast nog meegepakt had riep ik apetrots dat de verdachten aangehouden waren. Ik hoorde dat er voertuigen onderweg waren om de verdachten te transporteren.

In afwachting van de wagens stonden we rustig met de aangehouden personen op straat toen de persoon die ik nog beet had zijn arm loswrikte en zijn jas een beetje open deed. Ik zag in zijn binnenzak een groot blik bier zitten. Tot mijn grote verbazing pakte hij het blik en zei dat hij even zijn bier wilde opdrinken. Nu ben ik de beroerdste niet maar dit ging me toch wel wat ver dus ik zei dat ik dat niet zo’n goed idee vond.  En dat vond meneer weer niet zo’n goed idee dus hij ging een beetje tegenspartelen.

Dat werd wat duwen en trekken maar al met al bleef alles redelijk onder controle. Tot ik ineens een behoorlijke pijn in mijn rechteronderarm voelde. Ik keek naar mijn arm wat dat nu was en vol verbazing zag ik dat de verdachte zijn tanden in mijn arm had  gezet. Verbouwereerd trok ik mijn arm terug, althans dat probeerde ik, maar meneer leek niet van plan los te laten. Als een pitbull hing hij aan mijn arm. Dat men mij om op te vreten vindt is nog tot daar aan toe maar dat men begint met eten is toch wat te gek  Met mijn vrije hand begon ik hem los te trekken/meppen maar nog hield hij vast. Het begon nu toch wel echt zeer te doen en ik mopperde hardop dat hij mij aan het bijten was. De collega die de melding had gedaan liet de andere verdachte even los en kwam mij te hulp. Met veel pijn en moeite kregen we mijn arm los. Op dat moment arriveerde de eerste politiewagen en konden we de verdachten overdragen. De andere man was kennelijk ook  zo verbouwereerd door zijn bijtende collega dat hij gewoon was blijven staan. De bijtgrage boef spuugde, voor hij in de bus beland was, nog even een agent in het gezicht maar toen was het toch klaar en konden onze boeven naar het gevang.

Wat restte was een bloedende arm die de dagen daarna alle kleuren van de regenboog kreeg. Tig prikken en pillen tegen allerlei enge ziektes en afwachten of meneer bekend was met enge ziektes (dit bleek gelukkig niet het geval). En natuurlijk stiekem een apetrots gevoel dat we samen weer een paar boeven van de straat hadden geplukt.

De betreffende verdachte bleek een zogenaamde veelpleger. Hij  heeft tot aan zijn rechtszaak vastgezeten en is inmiddels veroordeeld tot een straftraject van 2 jaar. Hem werd diefstal fiets, bespugen van politieagent en poging opeten van een centralist ten laste gelegd. Best duur dus, een biertje met een hapje centralist



Mail de redactie


Instagram