Blog Politie forceert verkeerde deur: verslag vanaf de meldkamer

Politie forceert verkeerde deur: verslag vanaf de meldkamer

Gepubliceerd op: 13 februari 2016

Deze blog is geschreven door centralist Andre van Wingerden.

Afgelopen week vertelde de politie Rotterdam Oost op Facebook het verhaal van het "intrappen" van een verkeerde deur. Hier kunt u dat lezen.

Nu ben ik deze maand, in het kader van uitwisseling van personeel, een periode  aanwezig op de  politiemeldkamer Rotterdam. Ook tijdens deze melding was ik er. Het leek me leuk u even mee te nemen naar de "meldkamerkant" van deze melding.

Bij een collega aan de "witte kant" kwam een 112-melding binnen. Iemand die wat verder weg woonde meldde dat hij een familielid aan de telefoon had en dat hij het idee had dat deze tijdens het gesprek onwel werd. De collega noteerde het adres, controleerde dit nogmaals en stelde nog wat vragen. Tegelijkertijd werd er een ambulance naar het genoemde adres gestuurd en ook de politie werd meegestuurd. Mogelijk moest de deur geopend worden. En zoals u kon lezen bleek dat inderdaad het geval en trof men een inderdaad een dame aan….slapend maar zo gezond als wat.

Dat kregen wij dus ook te horen. Met ook wel wat bibbertjes in stem van collega's ter plaatse  Ze hadden het nummer toch wel goed verstaan? Wij staan daar en daar op nummer x. Ja dat was inderdaad wat wij ook hadden. Oeps, de schrik van iedere centralist. Een verkeerd adres hebben. Maar toch, het was een paar keer gevraagd, hoe kon dat nu? Straks even terug luisteren. Maar nu? Er is ergens een mevrouw onwel maar waar. Terwijl van alles in werking werd gesteld besloten we nogmaals de melder terug te bellen.  Ik was niet in gesprek, belde de melder. Ik vroeg hem nogmaals het adres van het familielid. Meneer gaf een adres en ja….dat was echt het adres waar de collega’s binnenstonden. Verbijstering bij mij en niet minder bij de melder.  Daar schoten we dus niets mee op. (overigens wel “mooi” voor collega centralist :-) ) Ik vroeg melder zoveel mogelijk gegevens van het familielid en vroeg hem ook iemand anders van de familie te bellen om het adres te controleren. Dat zou hij doen en daarna zou hij gelijk 112 terug bellen.

korte tijd later belde hij gelukkig terug. Met een ander adres. Collega’s waren inmiddels al aan het zoeken met de gegevens van het familielid en gelukkig kwam een en ander nu wel op het zelfde adres uit. Dus konden ambulance en politie daar heen en, indien nodig, met een gerust hart nog een deur in “boemen” .  Gelukkig bleek het daar mee te vallen dus “Eind goed, al goed”

PS: Ik las her en der wat "verontwaardigde" reactie dat men adres van familielid niet wist. Maar vergis u niet. Je schrikt je een hoedje als iemand met wie je belt onwel wordt. En regelmatig vallen mensen  in stress in terug op oude vertrouwde zaken. Dit familielid was kortgeleden verhuist en melder was dat in de stress gewoon "vergeten". Dat kan u en mij ook gebeuren.



Mail de redactie


Instagram